Land grabbing eða að taka sér landsvæði.

Flestir bændur i Kenýa eru mjög fátækir og hafa ekki keypt eða leigt sér það land sem þeir búa. Þeir gera eins og landnámsmennirnir gerðu á Íslandi, tóku sér land. Það hefur gengið vel þar til fyrir nokkrum árum er áhugi stórfyrirtækja vaknaði.

Mikill fjöldi kínverskra skógsfyrirtækja er nú starfandi í Knýja. Þessi fyrirtæki færa þó ekki með sér aukin atvinnutækifæri, heldur hafa þau með sér starfsfólk að heima. 

Stjórnvöld í Kenýa eru meðvituð um að skógur er leiðin útúr fátækt og markmiðið er að 10% af landsvæði Kenýa skuli vera skógi vaxið. Það er því auðvelt að fá leigt landsvæði undir skógrækt og fyrirtækin velja náttúrulega þau landsvæði sem er auðveldast að rækta.

Það eru þó ekki bara kínversk fyrirtæki sem eiga sök þarna. Bæði norsk og sænsk yfirvöld hafa gert samning um ræktun á skóg í Úganda, sem þau nota til að kolefnisjafna. Sænska sjónvarpið hefur fjallað um hvaða afleiðingar það hefur haft fyrir bændur sem bjuggu það land.

Afleiðingarnar eru þær að þeir missa bæði heimili sín og lifibrauð því skógræktarfyrirtækin hafa ekki áhuga á að hafa bændur búandi á svæði sem þeir ætla undir skógrækt.